Kinderpraat

Ik ben nu bij mijn tante, dat nichtje en die neefjes die ik zo gemist heb. Dus even een bloemlezing van wat er hier allemaal geconverseerd wordt:

A. (nichtje): Ilse, op mijn verlanglijstje voor mijn verjaardag staan er ook zulke schoenen met hakjes. Jij gaat mij die dan kopen hé?
Ilse: En wat vindt je mama daarvan denk je?
A.: Jah... Zij moet ze niet aandoen hoor!
Ilse: Nee, maar ze moet er wel naar kijken hé.
A.: Zeg! Dan kijkt ze maar eens naar mijn haren of zo.

T. (neefje): Ilse, gaan jouw voeten NOOIT meer groeien?
Ilse: Nee.
T.: Waaroooom?
Ilse: Ze zijn volgroeid.
T.: Neeee! Omdat jij teveel pintjes gedronken hebt!

Ilse: Wat is T. aan het doen?
A.: Ik weet het niet... Ga maar eens kijken want hij is verdacht stil.

G. (neefje): Ilse?
Ilse: Ja?
G.: De trap is alleen voor grote kindjes!
Ilse: Ah, voor mij dan. Ik ben wel een groot kindje hé?
G. (droog): Nee.

G.: Kijk! (wijst naar mijn oorbel) Een boemetje!
Ilse: Ja, dat zijn roosjes. Vind je ze mooi?
G.: Nee.

Ilse: Zeg eens wat ik moet tekenen! (hopend op een bloem of zon)
G.: EEN LEEUW!
...
G.:(kijkt bedenkelijk) Dat is geen leeuw...
Ilse: Zal ik iets anders tekenen dan?
G. Das een beetje dom héé.
Ilse: Wat? Mijn leeuw?
G.: Ja.

We spelen 'wie is het?' met dieren, waarvoor G. (3 jaar) eigenlijk nog een beetje te jong is:
Ilse: Is het jouwe een huisdier?
G: Nee... Kan die fa jouw een huis drage?

A: Ilse, ga je mee? Zou je dan niet iets treffelijkers aandoen? (ik draag een topje en een rokje)