vrijdag 27 augustus 2010

Klein maar dapper.

"Jij bent geen normaal meisje."

De meeste eerste indrukken die mensen van me hebben, zijn doorgaans anders dan deze. Meestal denken ze dat ik een stille ben (waar ze dan achteraf altijd een klein beetje om lachen). Ze zien me niet als een leiderstype of initiatiefnemer, eerder een volger. Een beetje gewoontjes.

"Goh... niemand is normaal volgens mij. Maar ik snap wat je bedoelt."

Als iemand die me wel kent me moet omschrijven, zeggen ze 9 op 10 keer "klein" als eerste woord. Gevolgd door lief, schattig of speels. Eventueel iets als vrolijk of enthousiast. Maar stoer bijvoorbeeld? Dat zegt niemand. Blijkbaar is het te paradoxaal om een meisje van iets meer dan anderhalve meter te associeeren met het begrip lef.

Nochtans vind ik mezelf soms best stoer, zo als meisje. Uiteraard ben ik wel eens bang, zoals iedereen. Maar gewoon niet zoveel als iedereen. Ik durf naar thrillers te kijken, alleen, in bad. Ik kan ergens slapen zonder elke drie minuten te checken of de deur wel op slot is. Ik voel me 's avonds niet ongemakkelijk omdat de gordijnen nog open zijn en er dan ineens een man achter de ruit zal verschijnen.

Vroeger had ik een toverstokje naast mijn bed om eventuele geesten weg te toveren. Werkte prima, ze lieten me wel met rust. En als er weer eens groene, slijmerige monsters onder mijn bed waren, zei ik steevast tegen mezelf: "Wedden dat ze er niet echt zijn?". Elke keer kreeg ik gelijk.

Ik wilde meedoen aan Fear Factor. Wat op die hoogtes klauteren, en dat nog leuk vinden ook. Spinnen over mijn arm laten kruipen? Peanuts! Maar die beesten opeten, dat ging me te ver.

Mijn kotgenoten bijvoorbeeld, durven niet naar de pizzaman te bellen. Ze vinden het een eng idee om een vreemde de telefoon te krijgen. Liever een halfuur argumenteren waarom zij deze keer vooral NIET hoeven te bellen. Om uiteindelijk een Chinese vrijwilliger aan te duiden. Altijd de kleinste van de groep, that is.

Ik ben degene die iets gaat vragen aan de buschauffeur, omdat mijn vriendin dat niet leuk vindt. Of omdat ze dan gaat struikelen over het gangpad. Goh ja... Als mij dat overkomt, zou ik het niet zo erg vinden. Dan kan ik zeggen dat ik een hele bus aan het lachen gebracht heb;)

Toch zal ik niet snel van mijn schattige imago af raken. Mensen zullen me altijd zien als het kleine meisje met de bloemetjeskleedjes, nooit als de stoere rockchick zonder vrees. Ik heb me daarbij neergelegd, alsook bij het feit dat mensen mij soms nog 16 schatten. Maar er is hoop:

"Jij bent geen normaal meisje, nee. Maar zover was ik al lang."

Deze wijze woorden sprak onze nieuwe (!) kotgenote L., eveneens geen normale. Iets in mij zegt dat we een leuk kotjaar tegemoet gaan.

zaterdag 14 augustus 2010

Kietelfoto's

Ik had het al eens over gekieteld worden. Als je dat niet (meer) weet, zoek het dan maar eens tussen de ondertussen meer dan 70 berichten. Succes!

Of je kan ook gewoon hierop klikken.

Wel, nu zijn er de harde bewijzen!

Nog niks aan het handje...



Sexy? Dacht het niet! Zo'n Zulke gezichtsuitdrukkingen krijgen de meeste mensen pas na een 10-tal minuten geteisterd te zijn. Bij mij was één por in m'n zij genoeg. EEN.

Op de foto stonden nog twee andere mensen: de kietelaar en een ander breed lachend meisje, die ook een por kreeg op het moment van de foto. Ik heb ze er maar afgeknipt, om privacyredenen. Ookal had het meisje er niets op tegen, ik gun haar een anoniem bestaan op deze blog;)

donderdag 12 augustus 2010

Klaas vaak

In Flair las ik deze week een artikel over dromen. Interessant, over het dagelijkse leven wordt er hier veel geblogd, terwijl ik toch ook wel 8 uur 10 uur per dag slaap. Daar dan ook maar eens een stukje aan wijden!

In dromen verwerk je je emoties, zo zegt Flair. En als je je droom niet herinnert, betekent dat niet dat je niet gedroomd hebt. Iedereen droomt. Gevoelige, emotionele mensen dromen het levendigst, dat zou mijn soms extreem rare dromen wel eens kunnen verklaren. ;) (deze vertel ik later misschien eens)

Hier even de 10 meest voorkomende dromen:

1. Je loopt bloot of in je ondergoed met anderen erbij.
Waarbij de anderen hoogstwaarschijnlijk niet in ondergoed lopen, en jij je dus onaangenaam voelt. Zo'n droom kan je koppelen aan kwetsbaarheid of je belachelijk voelen. Dit heb ik zelf nog niet gedroomd, of deze droom is me niet bijgebleven.

2. Je mist de trein
Deze droom staat voor je persoonlijke ontwikkelingen, je bent bang om een belangrijk aspect van je leven te missen of ontlopen. De trein missen droom ik nooit, dat is eerder iets wat me overkomt in mijn dagelijks leven. (En L., ik duld hier geen commentaar over van jou!)

3. Je moet examen doen, maar...
Je bent het vergeten. Of hebt het niet/verkeerde voorbereid. Of het examen wordt een ramp. Deze droom wijst op een (te) grote druk van je omgeving. Een droom die bij mij regelmatig terugkeert, altijd na een examenperiode. Ik besef dan een paar uren ervoor dat ik eigenlijk een examen moet afleggen. Het vreemde is dat ik vaak droom dat ik wiskunde moest blokken, terwijl ik (waarschijnlijk) nooit meer een wiskunde-examen zal maken. Het zit diep.

4. Je tanden of haren vallen uit
Dit kan vanalles zijn: bang om ouder te worden, bang om je vrouwelijkheid te verliezen, om af te gaan of om ergens aan te beginnen. Nog nooit gedroomd.

5. Je hebt seks met een onbekende
Weerspiegelt onvervulde seksuele behoeften. Dit heb ik nog niet gedroomd. Voila, dan zit dat goed. (Even vermelden dat ik hierover geen commentaar wil van D. Ik kan al zo'n beetje voorspellen wat jij gaat zeggen, dus hou het maar voor jezelf:p)

6. Je wordt achtervolgd
Dit kan echt vanalles zijn, afhankelijk van wie/wat je achtervolger is. Heeft te maken met angst. Ik droom dat nu niet meer, maar vroeger wel denk ik.

7. Je bent zwanger
Voor de venten zijn dit vliegdromen. Wijst op een verandering of nieuw begin. Ik mijn dromen ben ik niet degene die zwanger is, maar mijn zus (12!). Vliegdromen had ik als kind wel, nu iets minder. Vermoedelijk was ik vroeger een jongen.

8. Je valt
Het komt erop neer dat je je onzeker voelt. Ik dacht dat dit te maken had met je spieren die vaster slapen dan je hersenen. Of zoiets. Dit droom ik de laatste tijd minder, maar ik herinner me het gevoel wel.

9. Je gaat dood, of iemand anders sterft
Wijst op een periode in je leven die gedaan is (niet altijd negatief). Of je gevoelens voor die persoon zijn verminderd. Dit heb ik al vaak gedroomd. Ik, mijn hele gezin en een aantal vrienden zijn al een keer of 3 dood geweest. Dit wees niet op een periode die gedaan is, noch op gevoelens die verminderd waren: ik had altijd een intens gevoel van verdriet. En opluchting als ik ze de volgende dag een knuffel kon geven!

10. Je staat voor een gesloten deur
Een hindernis wijst op een wens om iets anders aan te pakken, maar de kracht om het te doen ontbreekt. Het kan ook gaan om iets vergeten zijn (bijvoorbeeld: als je je reispas mist, blijf je liever thuis). Dit zou ik toch betwijfelen. Ik denk niet dat ik dit al gedroomd heb.

Eigenlijk zijn er maar 2 dromen die ik al vaak gehad heb. Weinig, toch? Wat ik ook wel opvallend vond, is dat Flair beweert dat de gemiddelde persoon om de 2 à 3 jaar een nachtmerrie heeft. Ik heb er véél meer! Toch om de twee maanden eens denk ik. Meestal over mensen die mijn huis binnendringen, en ik die zo stil mogelijk probeer te zijn en iemand probeer te bellen. Als er iemand de onderliggende oorzaken hiervan wil raden, doe gerust!

En u, wat speelt er zich af in uw hoofdje 's nachts?

Kotgenote D.

Mijn lieve D. verlaat kot. Natuurlijk zijn we daar een beetje verdrietig om. Want wie gaat er nu met mij Duitse liedjes zingen? Of mijn spinazieburgers pikken? En nog zoveel meer.

We hielden elkaar perfect in evenwicht, wij 4. Maar in september zal dat opnieuw een beetje zoeken en aanpassen zijn. Of er een nieuw kotgenootje komt, weten we niet. Ik veronderstel van niet eigenlijk, zoeken naar iemand die nog geen kot heeft gevonden in augustus is een beetje moeilijk. En zoeken naar iemand die op een roze kamer wil slapen is zelfs nog een grotere opgave.

Maar 't is niet omdat D. niet meer met ons samen zal wonen dat we haar niet meer zullen zien hè. Ze mag (lees: moet) wel eens afzakken naar Leuven om toch nog eens ons eten te jatten. Of om met mij over de Nederlandsche taal te praten (yes!).

En die Duitse liedjes... Die kunnen ook wel via skype;)

dinsdag 3 augustus 2010

Koppig? Germaine? Neuh.

Het is algemeen geweten dat kleine zusjes (deels) opgevoed moeten worden door hun oudere zus. Ik zeg 'oudere zus' want 'grote zus' mag ik niet meer zeggen van Germaine. Ik ben me er trouwens van bewust dat de autoriteit die ik probeerde uit te stralen aan het begin van dit bericht een stuk afgekracht wordt door de vorige zin. Maar dit geheel ter zijde.

Germaine is nog maar 12, bijna 13, dus het is nog niet te laat. En toen ze vandaag zei: "Ik wil de Flair", dacht ik meteen aan het verwaande prinsesje van gisteren en greep ik in. Ik antwoordde: "Zeg! Ik wil, ik wil..."

Wat Germaine zou antwoorden in de perfecte wereld:
"Allerliefste zus, mag ik alsjeblieft de Flair?"
Wat Germaine antwoordde in deze gebrekige, maar wel echte wereld:
"Gééf mij de Flair dan?"

Tss. Er is nog werk aan.

Kostbaar kapsel

Vanavond was ik iets gaan drinken met enkele vrienden. Ik stond binnen in de toiletten mijn handen te wassen toen ik twee meisjes van ongeveer 16 zag staan. Eén meisje zag mij, draaide zich naar me toe en vroeg in paniek: "Heb jij soms een rekkertje?? Want de regen heeft mijn haar verpest!"

Nee, dat had ik niet. Ik zei er ook nog bij: "Maar je haar ligt toch mooi plat?". Ik kreeg de spreek-mij-niet-tegen-bitch-blik. Haar vriendin probeerde nog zachtjes iets in de trant van "Ziedet wel, da meiske zegt ook...", maar ze werd al gauw de mond gesnoerd met "EN TOCH WIL IK EEN REKKERTJE!!!". Ze had er nog net niet "EN WEL NU!" achter gegild. Verwaand nest.

Het ergste vond ik dat ze echt sluik haar had. Geen bekje, krulletje, niks! Je kon de warmte van haar stijltang nog bijna voelen. En ik, ik kon alleen maar denken: Godzijdank dat ik nooit zo ben geweest.