Mijn nichtje van zeven is het leukste nichtje van zeven dat er is. En omdat ik mijn imago van haar coole, oudste nicht hoog wil houden, doe ik dan ook supercoole dingen met haar.
Zoals vandaag. We gingen naar het optreden van K3 in Hasselt. Ik ben altijd al een K3-meisje geweest, K3 wordt bij mij geplaatst onder "Dingen van mijn generatie" (in de volksmond: "Da's nog vanuit mijnen tijd!"). Hieronder valt oa. ook Pippi langkous en Kulderzipken.
En ik was verwonderd. Door de combinatie zingen + dansen (+ zwanger zijn) van K3. Door hoe goed Josje nu al in het plaatje past, K2 zoekt K3 was toch nog niet lang geleden?? En dat ze toch eigenlijk wel goed zijn. Ik veranderde voor een uur en 20 minuten lang weer in het kleine meisje van toen.
Zij waren verwonderd, omdat een meisje van mijn leeftijd (mét een nerdbril - daarover volgt misschien nog wel iets) op de eerste rij mamasé kon meezingen samen met haar nichtje. Ik geloof écht dat ik hun verbaasde blikken zag (ik was daar ook echt de enige die boven heel wat kindjes uitstak, met achter mij nog enkele jonge ouders) of zou het een illusie zijn?
Ook m'n nichtje was verwonderd. Ze vond het reuzeleuk en bèresjiek. En "Echt wel chapeau dat Karen zo kan dansen terwijl ze zwanger is" - het kind is 7.
Mijn nichtje en ik hadden dus een zeer leuke dag, iets om maandag onze vriendinnetjes jaloers mee te maken. En we gaan zeker nog eens terug. En als zij binnenkort vindt dat ze te oud is geworden voor K3, ga ik wel met een vriendin van mijn generatie.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
De laatste zin van je blogs zijn altijd zo fantastisch hé. Daardoor wil ik je blog steeds opnieuw (en opnieuw..) lezen. (& elke keer denk ik: ooh! wat is ilse lief. =) )
BeantwoordenVerwijderenzalig toch dat een kinderhand nog steeds zo gauw gevuld is ;)
BeantwoordenVerwijderen