Ik weet dat de berichtjes op hetmaggeennaamhebben meestal vrolijk van toon zijn. Of toch grappig, onnozel, weet ik veel wat. Maar goed, een blog is zoiets als een weerspiegeling van jezelf. En het is ook maar menselijk om af en toe eens niet vrolijk te zijn, toch? Daarover schrijven is echter niet altijd simpel als je een publiek hebt waarvan je de meesten toch wel eens onder ogen komt. Maar goed.
Het was een bewogen week. Vol stress, door een deadline die ik maar net haalde. Enorm veel frustratie, omdat er vanalles onverwacht misliep. Melancholie, omdat ik bang ben om eens niet met die vvob van hiervoor geconfronteerd te worden - wat dan? Ik ben bang om gekwetst te worden, bang om tegenslag te moeten ondergaan. Bang voor het gevoel "da's allemaal voor niks geweest" en heb problemen met de gedachte iets niet eens te kunnen proberen.
Gelukkig heb ik geweldige kotgenoten (die alle details hierover op hun dak krijgen:p) en zijn er dingen waardoor ik me toch al beter voel. Ik heb het zo slecht nog niet, dat weet ik, ik kan relativeren. Maar toch hoop ik dat de laatste kotweek van 2010 een beetje leuker wordt. Het ziet er alleszins naar uit van wel.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten