Koelbloedige moordenares.

Mocht ik lezers hebben die aangesloten zijn bij Gaia, gelieve dit venster dan nu weg te klikken. En lieve L., ik weet dat je van dieren houdt... Houd er rekening mee dat je mij, na het lezen van dit bericht, misschien niet meer in de buurt van je nieuwe puppy wil. Jullie lezertjes zijn gewaarschuwd!

Ik houd zelf enorm van dieren. Maar bij mij ligt dat anders dan bij bijvoorbeeld de vredelievende L. (je bent toch aan het lezen, ik kén je). Zij houdt van alle dieren, ik niet. Ik kan wenen als ik het lijk van een doodgereden hondje zie liggen op straat... Maar word euforisch als ik een mug doodklop, ookal was ze niet van plan om me te steken.

Vliegen, nog zoiets. Pas op, één vliegje stoort me niet. En die vijf fruitvliegjes vorige week mochten ook gerust hun mooie tweedaagse leventje spenderen op mijn kot. Maar wat ik even vergat is dat die beesten zich voortplanten. Voor alle duidelijkheid: we hebben het hier niet meer over tientallen, maar honderdtallen. Oeps.

Ex-kotgenote D. gaf me de volgende infomatie:
"Fruitvliegjes zijn schijnbaar ook dol op Senseo koffiepads"

Ja, daar stopt het dus voor mij hè. Toen ik deze morgen een vliegje zag drijven in m'n kopje, was het genoeg geweest. Appelschillen kunnen ze krijgen, maar VAN MIJN KOFFIE BLIJVEN JULLIE AF, ROTBEESTEN! Toen was het tijd voor de harde maatregelen.

Een halve bus insecticide later waren de meeste vliegjes verdwenen. (Zeer efficiënt middeltje trouwens. Als het gas de vlieg raakt, valt deze onmiddelijk neer, moehahahahaa). Degene die nog leven, zijn zo suf dat ze bijna niet meer kunnen vliegen. En nu ik de keuken voor de tweede keer in een gaskamer heb getransformeerd, vermoed ik dat het ergste voorbij is... Nadat we eerst tweeduizend vliegenlijkjes bijeengeschraapt hebben.

Geef maar kritiek. Dierenmoordenaar, jaja. Wacht maar tot één van jullie met zo'n plaag zit, je zal me smeken om de spuitbus...

En dan ga ik nu een kopje koffie zetten.